Pakistan Başbakanı Şahbaz Şerif, Harvard Üniversitesinden gelen bir küme öğrenciyi başşehir İslamabad’daki Başbakanlık konutunda kabul etti.
Şerif, Güney Asya’daki uzun müddetli barışın Cammu Keşmir probleminin Birleşmiş Milletler (BM) kararlarıyla uyumlu ve Keşmir halkının istekleri doğrultusunda tahliline bağlı olduğunu belirtti.
Hindistan ile diyalog yoluyla kalıcı barış istediklerini vurgulayan Şerif, her iki ülke için de savaşın bir seçenek olmadığını lisana getirdi.
Şerif, Çin-Pakistan ilişkilerine de değinerek, Pekin’in İslamabad’ın dış siyasetinin köşe taşlarından olduğunu ve Çin-Pakistan Ekonomik Koridoru ile bağlantıların yeni bir boyut kazandığını kaydetti.
İngiltere, 1947’de sömürge olarak yönettiği Hindistan’dan çekilirken o devirde prenslik olan Keşmir, bağımsızlıklarını yeni kazanan Hindistan ya da Pakistan ile birleşme konusunda tercihle karşı karşıya kaldı.
Nüfusunun yüzde 90’ı Müslüman olan Keşmir halkı, 1947’de Pakistan’a katılmaktan yana tutum alsa da devrin prensi, Hindistan ile birleşmeye karar verdi.
Karara, Müslüman Keşmir halkı karşı çıktı. Pakistan ve Hindistan’ın bölgeye asker göndermesiyle taraflar, 1947’de birinci sefer savaştı. İki ülke ortasında yeniden birebir nedenle 1965 ve 1999’da da savaş çıktı.
Savaşların akabinde sağlanan süreksiz ateşkes sonucunda Cammu Keşmir’in yüzde 45’i Hindistan’ın, yüzde 35’i Pakistan’ın denetiminde kaldı. Bölgenin doğusundaki yüzde 20’lik kısım ise sınırdaş Çin’in hakimiyetine verildi.
Birleşmiş Milletler Güvenlik Kurulu (BMGK), 1948’den itibaren aldığı kararlarla Keşmir’in askerden arındırılmasını ve geleceğinin halk oylamasıyla belirlenmesini öngörüyor.
Hindistan idaresi, halk oylamasına karşı tavır benimserken, Pakistan, BMGK kararlarının uygulanmasını istiyor.