Sabah muharriri Hilal Kaplan, “Avrupa siyasi tercihlerinin bedelini vatandaşlarının direkt konutuna yansıyacak bir güç kriziyle öderken, Türkiye’nin Rusya’yla yakın alakaları sayesinde bu kışı rahat geçirebilecek olması büyük bir muvaffakiyettir.” görüşünü savundu.
Kaplan yazısında, “Daha büyük muvaffakiyet ise Türkiye’nin bu atakları, Ukrayna ve dolasıyla NATO’yu zayıflatmadan -aksine güçlendirerek- yapabilmesidir. Bu yabana atılacak bir muvaffakiyet değildir ve Erdoğan’ın söz ettiği ‘Türkiye Yüzyılı’ vaadinin temelidir. Evet, Türkiye dış siyasetinin en temel maksadı çok uzun yıllar boyunca AB üyeliği oldu. Hatta AB müzakereleri resmen Erdoğan’in liderliğinin birinci periyodunda, 2005’te başladı. Lakin köprünün altından çok su geçti. Dünya değişti, siyasi istikrarlar alt üst oldu. Bu süreçte Avrupa Birliği ekonomik, siyasi çok yara aldı. O denli ki Avrupa fikrinin temel taşlarından olan İtalya’da dahi AB üyeliğini sorgulayan bir siyasetçi, Giorgio Meloni, seçimi kazandı. Tüm bu çalkantılar ortasında, on yıllardır AB’ye üye yapılmamak için oyalanan Türkiye ise tek bir ittifaka bağımlı olmadan, istikrar siyaseti izleyerek ayakta kalmayı, dahası güçlenmeyi başardı.” kanısını lisana getirdi.
Kaplan şu sözleri kullandı:
“Batılı diplomatların ‘Erdoğan’ı kendi safımıza çekme’ yorumlarını işte tam da bu nedenlerle modası geçmiş buluyorum. Macron’un AST fikri ile Avrupa’ya yapmak istediği kalp masajı, can çekişen kıtayı diriltir mi bilinmez lakin bu teşebbüsün Türkiye’siz mümkün olmayacağı ortada. Avrupa şayet dünyada siyasi tartısını artırmak istiyorsa, Türkiye’nin diplomatik gücüne ve büyüyen-dinamik iktisadına muhtaçlığı var. Bakalım Batılı başkanlar bu gerçekle yüzleşmeye hazır mı?..”