Ertuğrul Özkök | Ufuk Uras’a sordum: Devlet Bey’e o soruyu sordun mu?

Dün Google’a girip “Ufuk Uras’ın MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli ile yaptığı görüşme” ile ilgili haberleri görmek istedim.
Ancak haber şu başlık altında gösteriliyordu:
Açılan sayfada şu yazıyordu:
“En çok okunan haberler…”
En çok okunan Ufuk Uras haberleri önüme şu sırayla geldi.
Cumhuriyet, Oda TV, Sol Haber, Gazete Duvar, T24, Halk TV, Birgün, Aydınlık…
Dikkat ettim, açılış sayfasında bu hususta iktidar yanlısı eski yahut yeni medyadan hiç haber görünmüyordu.
Demek ki bu ziyaret, daha çok muhalif ve muhalefetin de sol kanadının medyasının ilgisini çeken bir olay olmuş.

Görünmez adam olup bir köşede oturmak isterdim

Benim de çok ilgimi çekti.
Çünkü Ufuk Aras, bütün hayatı bolunca milliyetçi ve ülkücü hareketle uğraş etmiş bir niyetin insanıydı.
O nedenle Devlet Bahçeli üzere “Devletçi bir milliyetçi” ile Ufuk Uras üzere hayatı devletin ceberrüt ideolojisi ve yapısı ile çaba ederek geçmiş iki insanın 70 yaşından sonra neler ve nasıl konuşacakları çok değişikti.
Doğrusu görünmez adam olup orada odanın kenarında sessizce izlemeyi çok isterdim.

Çok merak ettiğim bir mevzu vardı, açıldı mı merak ettim

Bu mevzudaki bütün haberleri okudum.
Ancak hiçbir haberde yanıtını çok merak ettiğim bir sorunun karşılığını bulamadım.
Öcalan konuşulmuş, onun Meclis’e gelmesi konusu konuşulmuş, af konusu konuşulmuş…
İyi de Osman Kavala konusu hiç açılmamış mı…
Gezi davasından içeride olan Çiğdem Mater’in, öteki Seyahat tutuklularının durumu hiç gündeme gelmemiş mi…
Abdullah Öcalan üzere Pınarcık katliamlarının buyruğunu şahsen vermiş bir PKK’lının durumu konuşulurken, eli bir gün bile silaha değmemiş Selahattin Demirtaş’ın ismi iki söz olsa bile geçmemiş mi….

Hadi daha açık söyleyeyim, Türk siyasi mahkûmlar hiç konuşulmadı mı?

Devlet Bahçeli üzere bir Türk milliyetçisi ile, Kürt milliyetçilerinin hakları konuşulurken, onunla barış tartışılırken, bu ülkede muhalif olduğu için mahpuslarda çürütülen Türklerin durumu hiç ele alınmamış mı?
BU soruyu soruyorum, zira Abdullah Öcalan dışarı çıkarken Osman Kavala ve Selahattin Demirtaş içeride kaldığı surece, istesem de, benim iç dünyam bu teşebbüsün samimiyetine inanamıyor.
O nedenle Ufuk Uras’ı arayıp soruyu direkt ona sordum.
“Görüşmede bu mevzu açıldı mı?”
Cevabını verdi.
Ama evvel bu görüyme hakkındaki samimi kanaatimi söyleyeyim.

Aramızda uzun sayılabilecek çok sıcak, çok yapan bir telefon sohbet geçti.
Ufuk Uras’ın bu teşebbüsünü çok önemsedim ve gönülden destekliyorum.
Son vakitlerde etrafımdaki birtakım beşerlerle en çok tartıştığım bahislerden bir bu “Yetmez lakin evet” konusu.
Ben o referandumda hayır oyu kullandım.
Çünkü bugün bu ülkede yargının çökmesinin, insan haklarının bu dar ayaklar altına alınmasının altına alınmasının, parlamenter sisteminin çökmesinin ve otoriterleşmenin en değerli adımının o referandum olduğuna her geçen gün biraz daha inanıyorum.
Ama şunu da söyleyeyim.
“Yetmez lakin evet” diyerek o referandumda evet oyu kullanan ve propagandasını yapan liberal aydınların pek birçoklarını şahsen tanıyorum.
Onların da evet oyunu kendi açılarından düzgün niyetle verdiklerine inanıyorum.
Bugün giderek otoriterleşen bu iktidar karşısında onların birçok ile emsal görüşlere sahibiz.
O nedenle geçmişteki bu kararlarımızın bugün aramızdaki ortak telaşların giderilmesi gayretlerine pürüz olmaması gerektiğine inanıyorum.
Onunla yaptığım sohbeti benim bu hislerim çerçevesinde okuyun lütfen.

Hayır o mevzuyu açmadım, zira… Ona açıkça sordum. “Konuşmanızda Osman Kavala ve Selahattin Demirtaş konusunu da açtınız mı? Cevabı şu oldu: “Hayır açmadım…” Neden? “Bu hususun değerini ben de çok yeterli biliyorum lakin açmadım. Yalnızca genel olarak hukukun üstünlüğü üzere bahislere değindim. Nedeni şu. Çok hoş bir teşebbüs oldu. Bu çok değerli gelişmede görüş ayrılıklarından ziyade görüş birliği olan bahislerde ilerlemeyi tercih ettim.” Acaba “Sen Soros çocuğu değilsin” kelamı mü engelledi? Kendi kendime, “Acaba gerçek neden Bahçeli’nin en başta söylediği kelam müydü?” Sohbetin daha başında Bahçeli şöyle bir şey demiş: “Seninle görüşüyorum zira sen sen Soros çocuğu değilsin…” Elbette sohbet bu türlü başlayınca, hem iktidarın hem muhalefetin demir çekirdek takımlarının “Sorosçu” diye suçladığı Osman Kavala konusunun açılması ile ilgili ruhsal ortam anında yok olur.

“Siyasetin üslubu değişmeli” dedim

Ufuk Uras, Bahçeli’ye “Siyasetin üslubu değişmeli” demiş.
Çok katıldığım bir cümle…
Ama bu ülkede siyasetin üslubunu nasıl değiştireceksiniz ki.
Devletin başındaki insan bütün siyasi mesleğini belagat tutkusu üzerine kurmuş.
Ülkenin iktidar yanlısı da, karşısı de günlük rızkını tıpkı siyasetin birebir belagat şehvetinden çıkarıyor.

İmama “Dua ederken sigara içilir mi” sorusu

Ufuk Uras “Yine de bir kelamı farklı yoldan tabir edebilme yollarını denemeliyiz” diyor.
Bahçeli’ye bir örnek vermiş.
İmama sormuşlar.
Sigara içerken dua edilir mi?
“Olmaz o denli şey” demiş.
Adam soruyu aksine çevirerek sormuş:
Dua edilirken sigara içilir mi?
İmam, “Bak bu olabilir” demiş.

Liberal niyet çekilince meydan trollere kaldı

Ufuk Uras eski bir milletvekili. Geçmişte HDP içinde siyaset yapmış bir aydın.
Sol etraflarda “Yetmez fakat evetçi” olarak bilinen aydınlardan biri.
Bu liberal aydın kesim, AKP’nin iktidara geldiği 2000’li yılların başında Türkiye’de tesirli bir siyasi kümesi temsil ediyorlardı.
Ne yazık ki, Ergenekon sürecinde Silivri savcı ve yargıçlarına verilen neredeyse şartsız takviye ve sonrasındaki gelişmeler bu kısmı siyasi düşünme ve tartışma alanından büsbütün izole etti.
Bence bu Türk fikir hayatında büyük bir boşluk yarattı.
Sofistike bir niyet etrafı yok olunca siyaset arenası iki tarafta da “konuşan kafa” denilen bir siyaset zümrenin inhisarına kaldı.

Kavala ve Demirtaş içerideyken olağanlaşmaya inanabilir miyiz?

Tekrar soruma geleyim…
Niye bu tartışmada kimse cezaevindeki öteki siyasi mahkûmları lisana getirmiyor.
Cevabı kolay.
Çünkü niyet paradigmaları, hâlâ, “Soros çocukları” cümlesi tarafında belirleniyor.
Kendi hisseme konuştuğum MHP’lilere daima tıpkı şeyi söylüyorum.
Osman Kavala ve Selahattin Demirtaş’ı da içine almayan bir teşebbüs benim gözümde hiçbir vakit gerçek ve samimi bir olağanlaşma hareketine dönüşemeyecek.
Çünkü benim başımda bu sorunun çok daha derin ve geniş bir boyutu var..

AKP muhalif Türkleri bir avuç beyaz Türk diye aşağılamaktan vazgeçmedikçe

He yazık ki AKP siyasi seçkininin küçümsenmeyecek bir kısmı toplumun “muhalif Türk kesimine” “bir avuç beyaz Türk” üzere küçümseyici, hatta aşağılayıcı bir gözle bakıyor.
Daha dün “terörist” dediği PKK ile el sıkışmaya hazır, ancak Türk muhaliflere bırakın elini uzatmayı, onu düşman kampında görmeyi bile tercih eden bir uzaklıkta duruyor.
Sol ulusalcıların “Soros çocuğu” kavramının iktidar gözündeki karşılığı “Beyaz Türk” sözü haline geldi.

Hangisi halk çocuğu: Erzurum çocukları mı, İzmir çocukları mı?

İktidar kanadındaki bu ayrımcı zihniyetin en çarpıcı örneğini geçen hafta Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin verdi.
Geçen hafta söylediği şu kelamlara bakar mısınız:
“Erzurum’un köyünden çıkan bir insan olarak içinden çıktığım toplumun bedelleriyle çocuklarımın yetişmesini istiyorum. O yüzden bunu yapıyorum. Ne kadar eleştirirseniz eleştirin bunları yapmaya devam edeceğim.”
Şu demokrasiden zerre kadar nasibini almamış dehşet verici zihniyete bakar mısınız..
Açıkça şunu söylüyor:
Türk halkının bedelleri Erzurum köyünün bedelleridir ve bu ülkenin bütün çocuklarına bunları öğreteceğim…”
Yani İzmir’de, İstanbul’da, Ege’de, Akdeniz’de Trakya’da doğan insanların kıymetleri onun için paha değil.
Çünkü onların hepsi, pahaları bize uymayan Bir avuç Beyaz Türk…”

Beyefendi bir avuç Beyaz Türk dediğin o beşerler 31 Mart’ta sandıkta seni seçti

31 Mart seçimi bu ülkede artık o “Beyaz Türk” etiketi altında küçümsenen ve yok sayılan insanların büyükşehirlerde AKP oylanını çok geride bıraktığını açıkça gösterdi.
Prof. Beşir Atalay ve grubunun kimlik araştırması bu ülkede kendini “modern” olarak tanım eden insanların sayısının muhafazakâr olarak tanım edenleri geçtiğini gösteriyor…
Yani Erzurum’un köyünde doğan Yusuf Tekin, kendi tanım ettiği bu anlayışla artık bu ülkenin tamamını temsil etmiyor.
Ama hâlâ kendi bedelini ülkenin tek bedeli olarak öğretmekte ısrarlı olduğunu söyleyebiliyor.

Sayın Uras gelecek sefer kesinlikle sorun

O nedenle birebir niyetimi tekrar ve daha açık sözle söyleyeyim…
Bu toplumun AKP ve MHP’ye oy vermeyen bölümü ile de barışmayı amaçlamayan, barışmayayı reddeden, barışamayan bir iktidar, Kürtleriyle de barışamaz.
İşte o nedenle Ufuk Uras’tan rica ediyorum.
Bir dahaki görüşmede hiç çekinmeyin…
Osman Kavala, Selahattin Demirtaş, Çiğdem Mater konusunu da açın…
Bu ülke Kürtleriyle barışırken…
Artık Türkleriyle de barışmayı öğrensin…

Yoksa “Teröristbaşı Öcalan’dan” mı rica edelim “Türkleri de pakete ekleyin” diye

Bence hiç çekinmeyin…
Neticede kendimini “Türk milliyetçisi” olarak tanımlayan bir siyasetçi ile konuşuyorsunuz.
Derdinizi en âlâ anlayacak insanın o olması gerekmez mi…
Yoksa gidip Abdullah Öcalan’dan mı rica edelim…
“Hazır şu sizin özgürlük sıkıntısını konuşurken, Allahaşkına bu ülkenin cezaevlerinde siyasi kabahatlerden sürünen Türk evlatlarını da sizin pakete ekleyin…”
Böyle mi diyelim yani…

 

‘Görünmeyen Cemaat: Mürideler’in muharriri ve ‘Kızıl Goncalar’ dizisinin danışmanı Filiz Gazi, tarikatlarda bayanlara biçilen hayatları anlattı